Uchiko: เมืองที่เวลาเดินช้ากว่าโลกภายนอก

เรื่อง/รูป: พัฒนา นิธิพัฒนปัญญา

เมืองอุจิโกะ (Uchiko) ทางตอนใต้ของจังหวัดเอฮิเมะ (Ehime) เป็นเมืองที่ใครมาก็ต้องชอบ เพราะเป็นหนึ่งในหลายเมืองของญี่ปุ่น ที่ให้ความรู้สึกถวิลหา(Nostalgia) และจัดอยู่ในชั้นแนวหน้าด้วย เพราะหลายเมืองเก่าได้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมสำหรับคนต่างชาติ  ร้านค้าต่างปรับตัวมารองรับนักท่องเที่ยวมากขึ้น จึงมีลักษณะเป็นเมืองท่องเที่ยวมากไป เช่น เมืองคุระชิกิ ที่โอคะยามะ หรือเมืองยุฟุอิน จังหวัดโออิตะ เป็นต้น

แต่ที่เมืองอุจิโกะนี้ให้ความรู้สึกราวกับว่า เวลาเดินช้ากว่าโลกภายนอก ทั้งอาคารบ้านเรือนร้านค้าและผู้คน เหมือนจะเดินไม่ทันเมืองใหญ่ จึงคงไว้ซึ่งสภาพความเป็นเมืองเก่าอย่างแท้จริง

• 

• 

• 

อาคารแรกที่แวะไปชม เป็นโรงละครคาบูกิ Uchiko-za มีคำถามว่าทำไมในเมืองเล็กๆแบบนี้ถึงมีโรงละครมาตั้งอยู่ คำตอบ คือ เมืองอุจิโกะเคยรุ่งเรืองในด้านการค้าไหมและขี้ผึ้ง เศรษฐกิจจัดว่าดีทีเดียว จึงไม่แปลกที่มีสิ่งบันเทิงภายในเมือง

• 

โรงละครแห่งนี้เป็นอาคารไม้สูง 2 ชั้น จุผู้ชมได้สูงสุด 650 คน สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1916 เพื่อเฉลิมฉลองยุคไทโช มีการจัดแสดง Kabuki  Bunraku หรือ Rakugo สลับกันไปในช่วงหลังจากฤดูเก็บเกี่ยว จุดเด่นของโรงละคร คือ เทคนิคต่างๆบนเวที ที่สามารถหมุนเปลี่ยนฉากได้ มีทางเดินใต้เวที และกลไกคล้ายลิฟท์ทำให้ตัวละครสามารถไปปรากฏอยู่อีกด้านหนึ่งของโรงละคร หรือโผล่ขึ้นมาจากใต้เวทีขึ้นได้ ถือเป็นเทคนิคชั้นสูงในยุคนั้น

อีกสิ่งที่น่าสนใจ คือ ที่นั่งชั้นล่างบริเวณตรงหน้าของเวทีทั้งหมดออกแบบมาเป็นบล็อกสี่เหลี่ยม แต่ละบล็อกกั้นเป็นคอกไม้ง่ายๆ 8 ช่อง ช่องหนึ่งมีพื้นที่ประมาณ 2 ตารางเมตร เรียกว่า Masu-seki หรือ Box seat เจ้าหน้าที่เล่าให้ฟังว่า ที่นั่งตรงบริเวณนี้จะขายเป็นช่องหรือคอก มานั่งกี่คนก็ได้แต่ต้องอยู่ในบริเวณคอกของตัวเองเท่านั้น ปัจจุบันที่นั่งแบบ Masu-seki ยังมีให้เห็น ซึ่งหาดูได้ตามสนามแข่งซูโม่ แต่จำกัดให้นั่งได้แค่ 4 คนเท่านั้น

• 

จุดเด่นของเมือง คือ ถนนที่ให้บรรยากาศย้อนอดีตต่างๆ เราเดินจากโรงละครไปตามถนน Honmachi ที่น่าสนใจไม่แพ้กัน ถนนเส้นนี้เป็นสายหลักของเมืองที่ทำให้เราเห็นว่า เวลาเดินช้าจริงๆ ร้านค้าต่างๆยังคงสภาพของสมัยโชวะไว้เป็นอย่างดี มีร้านขายอุปกรณ์สกีอยู่ร้านหนึ่งที่ทำให้นึกถึงห้างไนติงเกลโอลิมปิคขึ้นมา

• 

• 

บนถนนเส้นนี้ยังมี Museum of Commercial and Domestice Life ที่จัดแสดงวิถีชีวิตในยุครุ่งเรืองให้ชมด้วย เดินมาประมาณ 400 เมตร ก็เจอทางแยกเข้าถนน Nakamichi ที่เป็นทางขึ้นเนิน มีอาคารหลายหลังน่าสนใจ ส่วนใหญ่เป็นบ้านของพ่อค้าที่มีชื่อเสียงในยุคนั้น เช่น Omura Residence Honhaga Residence และKamihaga Residence ที่ควบรวม Japanese Wax Museum ไว้ด้วย 

• 

• 

แต่ผมกลับชอบวิถีชุมชนบนถนนเส้นนี้มากกว่า หน้าบ้านบางหลังมีผักวางอยู่พร้อมป้ายราคา แต่ไม่มีคนขาย ใครอยากได้หยอดเงินไว้ในกระบอกไม้ไผ่ แล้วหยิบใส่ถุงเอง อีกหลังมีข้าวโพดตากแห้งไว้ก็มีแต่ป้ายราคา 

• 

• 

• 

ร้านถัดไปขายของทำจากไม้ไผ่ ผมถูกใจคอปเตอร์ไม้ไผ่จะซื้อไปฝากลูก มองหาคนเก็บตังค์ไม่เจอ เลยวางเงินไว้แล้วหยิบของใส่ถุงมา บ้านตรงข้ามขายส้มยูสุ เหลืออยู่แค่ถุงเดียวอยู่ข้างๆกล่องไม้ใส่เงินและไม่มีคนขาย

• 

• 

วิถีชนบทของญี่ปุ่นช่างเป็นสังคมอุดมคติชัดๆ เคยได้ยินว่าเมืองไทยก็มีแบบนี้เมื่อนานมาแล้ว นานแค่ไหนจำไม่ได้ แต่ที่เมืองอุจิโกะ ยังเป็นอย่างนี้อยู่ทุกวัน มาแล้วไม่รัก ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วครับ

• 

•